ANG BALAT-KAYO
Minsan, isang munting kabayo ang nakakita ng isang sako sa daan. Ganun na lang ang tuwa nito nang makitang kasuotang leon" pala ang laman nito.
Agad na isinuot ng munting kabayo ang "balat-kayo". "Ngayon ay isa na akong leon, at tiyak na katatakutan ng lahat." Ang wika ng munting kabayo sa sarili.
At sinimulan ng maglakad ng nagpapanggap na leon sa kagubatan. Nagkagulo ang lahat ng hayop na nasindak. Kanya-kanyang takbuhan at taguan ang mga ito. Tuwang-tuwa naman ang munting kabayo. Tuwang-tuwa siya nang makitang kandahulog sa pag-akyat sa mga puno ang mga unggoy. Kandauntog naman ang ibang mga hayop sa pagtakas.
"Siguro, lalo silang matatakot kung maririnig nila ang , sigaw ng leon." Ang wika ng munting kabayo.
"Hiiing!" ang sigaw nito. Biglang napahinto sa pagtakbo ang mga nakarinig, at noon nila nalamang hindi tunay na leon ang sa kanila'y nananakot.
Agad nagbalikan ang mga hayop at tinugis ang natakot namang munting kabayo na kumaripas na rin ng takbo palayo.
Ang Gintong Aral:
Ang sinumang sinungaling, dapat maging matandain Ang nilubid niyang daing, siya ay mahahalata rin.