ALAMAT NG MAKAHIYA
Noong unang panahon ay may magandang halaman na tumubo. Ang dahon nito ay pinung-pino. Ang bulaklak nito ay kulay Lila kumikislap tulad ng mga bituin. Dahil dito, nagging mapagmalaki ang magandang halaman.
Isang araw umulan ng melakas. Ang masipag na si Langgam na naghahakot ng inipong pagkain ay inabot ng ulan sa daan. Lumaki ang tubig kaya umakyat si Langgam so halaman punong ligaw.
Nagalit ang punong ligaw. Ipinagtabuyan niya ang kaawa-awang si Langgam. Inuga niya ang kaniyang mga tangkay kaya nahulog sa tubig ang kaawa-awang si Langgam. Naawa si alitaptap kay Langgam . Pumitas siya ng dahon at inianod sa tubig. Kumapitdito si Langgam at siya ay nasabit sa punong tubo. Pinatulot siya ni tubp at binigyan pa ng pagkain.
Ang buong pangyayari ay nakita ni Diwata, ang makatarungang pinuno ng hayop at halaman. Pinagkalooban niya ng gantimpala ang maawaing si tubo at alitaptap. Binigyan ni biwata ng ilaw si alitaptap at ginawa niyang matamis ang punong tubo. Samantala pinarusahan ni Diwata ang palalo at mapagmalaking damong ligaw. Nawala ang taglay nitong bongo at siniputan ng mga tinik ang kanyang katawan. Nahiya ang damong ligaw kaya itinitikom niya ang kanyang mga dahon tuwing ito'y masasaling. At mula noon, nakilala ang punong ligaw sa tawag na Makahiya.