ANG MANOK AT ANG LAWIN
Noong araw, magkaibigan si Inahing Manok at si Lawin. Minsan, nanghiram ng singsing si Inahing Manok kay Lawin upang gamitin niya so pista so kabilang nayon. Naroon si Tandang at ibig niyang maging maganda so paningin nito. Tinanggal ni Lawin ang suot niyang singsing at ibinigay niya ito kay Inahing Manok.
"Ingatan mong mabuti ang singsing ko, Inahing Manok. Napakahalaga niyan, sapagkat bigay pa iyan so akin ng aking Ina." Maluwag so daliri ni Inahing Manok ang hiniram na singsing ngunit isinuot na rin niya ito. Salamat, Lawin." wika ni Inahing Manok. "Asahan mong ingatan ko ang iyong singsing."
Kinabukasan, maaga pa lamang ay nagbihis na si Inahing Manok. Isinuot niya ang hiniram na singsing at pumunta na sa kabilang nayon. Maraming bisita si Tandang at nagsasayawan na sila nang dumating si Inahing Manok. Nang makita ni tandang si Inahing Manok ay kaagod niyang sinalubong ito at isinayaw. Masaya ang pista, Sari-sari ang handa ni Tandang. Tumagal ang sayawan hanggang sa antukin na si Inahing Manok.
Pagkagising ni Inahing Manok ng umagang iyon ay napansin niyang nawawala ang hiniram niyang singsing kay Lawin. Natakot si Inahing Manok na baka tuluyang mawala ang hiniram niyang singsing. Kaya hanap dito, hanap doon, kahig dito, kahig doon ang ginawa ni inahing manok. Ngunit hindi niya makita ang nawawalang singsing. Nagalit si lawin at sinabi na kapag hindi nakita ni Inahing Manok ang singsing ay kukunin at dadagitin ang magiging anak na sisiw ni Inahing Manok.
Araw-araw ay naghahanap si Inahing Manok so nawawalang singsing. Maging ang iba pang Inahing manok ay naghahanap na rin ng nawawalang singsing upang hindi dagitin ni Lawin ang kanilang mga sisiw. Ngunit hindi nila makita ito hanggang tuluyan nang magkagalit si Lawin at si Inahing manok.
Namatay na si Inahing Manok at namatay na rin si Lawin ngunit magkagalit pa rin ang humaliling mga Inahing Manok at Lawin. Magmula na noon hanggang so kasalukuyan ay di pa nakikita ang nawawalang singsing kaya kaya dinodagit pa ng Lawin ang mga sisiw ng Inahing Manok.
Ang Gintong Aral:
Siyasatin mong mobuti ang landas na lalakaran, upong ang lakad mo'y laging matiwasay