ANG PAGONG AT ANG KALABAW
Isang araw ay sinabi ng pagong sa kalabaw na nais niyang makipagkaibigan. Nagtawa ang kalabaw at pakutyang sinabi na." Hindi tulad mo ang gusto kong kaibigan,ang gusto ko ay kasinglaki at kasinglakas ko. Ang liit mo at sobra pa ang kupad mong kumilos."
Dahil sa sobrang panlalait ng kalabaw ay sumagot din ng paglait ang pagong hanggang sa humantong sa isang hamon. Naghamon ang kalabaw ng karera at sumang-ayon naman ang pagong. Laking galak ng kalabaw dahil alam niyang panalo siya, subalit matalino ang pagong.
Kinausap niya ang apat na kaibigang pagong. Pinapuwesto niya ang mga ito sa ikalawa hanggang sa ikaJimang bundok.
Dumating ang araw ng nasabing karera at unang dumating ang kalabaw sa pagong sa unang bundok ngunit sa ikalawa hanggang sa ikalimang bundok laging nagugulat ang kalabaw dahil naroon na ang pagong na akala niya ay ang kanyang kalaban.
Dahilan sa kahihiyan at galit sa pagkatalo. ang pagong ay tinadyakan niya ng malakas. Matigas ang likod ng pagong kaya hindi ito nasaktan. Sa halip ang kalabaw ang umatungal dahil sa sakit na dulot ng nabiyak niyang kuko sa pagsipa sa pagong.
Ang Gintong Aral:
Ang lakas ay daig ng paraan.